Ostatnia aktualizacja: 24.08.2023 r.

Zobacz o czym należy pamiętać podczas rozmnażania roślin →Rozmnażanie roślin - jak się do tego zabrać?

Wysiew

Wysiewać rośliny można zarówno bezpośrednio do gruntu jak i do pojemników. W przypadku wysiewu do pojemników, otrzymane siewki po wcześniejszym przepikowaniu należy wysadzić w stałe miejsce, w którym będą rosnąć. Aby wysiew był skuteczny należy pamiętać, że rośliny potrzebują nie tylko wody i powietrza, ale też ciepła. Warto zadbać o niezbyt zbitą, wilgotną ziemię i temperaturę w granicach 20-30°C. W zależności od rodzaju rośliny będzie ona potrzebować światła jak np. begonia bądź ciemności jak np. czosnek.

Podział oraz odkłady

Podział rośliny macierzystej jest jedną z łatwiejszych technik rozmnażania wegetatywnego - ten rodzaj wykorzystuje się podczas rozmnażania storczyków. Dzięki podziałowi rośliny możliwe jest uzyskanie kilku mniejszych roślin, ale co najważniejsze – odmłodzenie okazu macierzystego. Metoda podziału rośliny macierzystej polega na wycięciu rośliny z podłoża i podzieleniu jej na mniejsze fragmenty, przy czym każdy z fragmentów musi posiadać własne korzenie. Metoda ta idealna jest do wykorzystania w przypadku gatunków roślin tworzących kępy, odrosty i rozłogi np. szałwia czy tymianek.

Odkłady to kolejna z naturalnych metod rozmnażania roślin. Polega ona na przykryciu pędów rośliny macierzystej ziemią. Po ukorzenieniu się rośliny, ukorzeniony fragment należy odciąć i uprawiać roślinę oddzielnie. Warto wspomóc wytwarzanie korzeni rośliny – wystarczy naciąć łodygę, która ma kontakt z podłożem, ścisnąć ją drutem, skręcić lub usunąć z niej wąski pierścień kory. Jest to metoda idealna do rozmnażania takich roślin jak magnolie, jeżyny, bukszpan, bluszcz, hortensje czy liliaki.

Więcej informacji na temat rozmnażania przez odkłady znajdziesz tu →Rozmnażanie roślin przez odkłady powietrzne

Sadzonkowanie i okulizacja

Zobacz również:  Rozmnażanie przez odcinanie rozłogów

Sadzonkowanie to jedna z metod rozmnażania wegetatywnego. Sadzonkę można stworzyć przy wykorzystaniu fragmentów pędów, liści niektórych gatunków bądź żywotnych korzeni. Wsparcie hormonów z tkanki przyrannej sprawia, że powstają korzenie przybyszowe. Rozwój sadzonek można stymulować przy wykorzystaniu ukorzenia czy, które zawierają skoncentrowane hormony roślinne. W okresie wiosennych, z młodych pędów odroślowych lub nowych rośliny należy pobrać sadzonki zielne. Jest to dobre rozwiązanie w przypadku roślin trudno ukorzeniających się. Pamiętajmy jednak, że sadzonki wymagają niezwykłej, regularnej pielęgnacji, gdyż szybko mogą zwiędnąć. Dodatkowo, pod koniec lata można pobrać sadzonki półzdrewniałe z roślin. Ich zaletą jest fakt, że nie tracą tak szybko wody, jednak czas ukorzeniania jest zwykle dłuższy. Istnieje również możliwość pobrania zdrewniałych sadzonek w okresie od jesieni do wiosny. Ich ukorzenienie jest jeszcze dłuższe aczkolwiek pielęgnacja jest najłatwiejsza.

Wspominaliśmy jeszcze o okulizacji. Jest to jeden z typów szczepień pozwalający na powielanie i uszlachetnianie ulubionych gatunków, do którego wykonania wystarczy posiadanie oczka odmiany, którą chce się uzyskać a nie całego zrazu z kilkoma pączkami. Pobrane oczko należy umieścić w naciętej skórce podkładki tak, aby tkanki obu roślin ściśle do siebie przylegały. Najlepszym rodzajem podkładki będą młode, o niewielkiej średnicy pnia. Na podkładce warto wykonać delikatne nacięcie w kształcie litery T – ważne by wykonać je na zdrowym, gładkim fragmencie kory. Zaznaczamy również, że nacięcie powinno być nieco większe niż długość pobranego pąka. Kolejny krok, jaki należy wykonać jest delikatne odgięcie skórki i umieszczenie w jej wnętrzu przygotowanego oczka.  Teraz wystarczy już tylko zagiąć naciętą korę i obwiązać dokładnie miejsce przy pomocy rafii bądź taśmy ogrodniczej. Pamiętajmy, by obwiązywanie wykonywać delikatnie, tak by nie uszkodzić ani nie zakryć pąka. Tego rodzaju szczepienie wykonuje się głównie w przypadku rozmnażania drzew bądź krzewów owocowych i ozdobnych. Okulizację warto wykonywać wiosną bądź jesienią, w momencie, gdy soki drzewa już nie krążą. Wykonanie okulizacji latem może zakończyć się niepowodzeniem, gdyż miejsce szczepienia niezwykle łatwo ulega wyschnięciu.