Co to jest powierzchnia użytkowa budynku?

Powierzchnia użytkowa to łączny, wewnętrzny metraż wszystkich pomieszczeń, które znajdują się w stanie wykończonym. Sposób, w jaki oblicza się powierzchnię użytkową został dokładnie określony w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 roku. O powierzchni użytkowej mówi również norma PN-ISO 9836:1997 („Właściwości użytkowe w budownictwie – Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych”). Trzeba przy tym pamiętać, że definicja powierzchni użytkowej będzie się nieco różniła w przypadku prawa budowlanego, prawa podatkowego i praw lokatorskich. Osobna definicja została też ujęta w prawie spadkowym (dotyczy spadków i darowizn).

Zgodnie z zapisami zawartymi w rozporządzeniu powierzchnię użytkową liczy się następująco:

• w przypadku pomieszczeń o wysokości w świetle równej lub wyższej niż 2,2 m zalicza się w 100% do obliczania powierzchni użytkowej;
• w przypadku pomieszczeń o wysokości w świetle między 1,40 m a 2,2 m zalicza się w 50% do obliczeń dotyczących powierzchni użytkowej;
• w przypadku pomieszczeń o wysokości poniżej 1,40 lub o skosach poniżej tej wysokości nie wlicza się ich w do powierzchni użytkowej budynku.

Ostatni punkt dotyczący skosów jest szczególnie istotny dla domów jednorodzinnych i obliczania powierzchni użytkowej poddasza. Z reguły okazuje się, że powierzchnia użytkowa poddasza ze względu na duże skosy jest znacznie mniejsza niż powierzchnia użytkowa niższych kondygnacji.

Co to jest powierzchnia zabudowy budynku?

Powierzchnia zabudowy jest to całkowita powierzchnia budynku, którą liczy się po zewnętrznym jego obrysie. Do powierzchni zabudowy wlicza się również elementy przybudowy należące do budynku – np. garaż, zamknięty taras, ogród zimowy. Do powierzchni zabudowy nie wlicza się jednak wszystkim elementów należących do budynków. Do powierzchni zabudowy nie będą wliczały się między innymi:

• zabudowy pomocnicze np. szopki gospodarcze;
• elementy zabudowy, które nie wystają poza poziom gruntu – tutaj chodzi głównie o piwnice, a także podziemne garaże;
• elementy drugorzędne takie jak np. schody, markizy, daszki;
• elementy posadowione na słupach.

Powierzchnia zabudowy dla projektu domu jest ważnym elementem przy wyborze optymalnego projektu dla warunków działki – każda działka budowlana ma określoną maksymalną powierzchnię zabudowy i ten parametr nie może zostać przekroczony.

Co to jest powierzchnia całkowita?

Powierzchnia całkowita to powierzchnia liczona po obrysie zewnętrznym ścian. Do powierzchni całkowitej wlicza się powierzchnia wszystkich kondygnacji budynku, a także części podziemne, schody zewnętrzne, dobudówki, nadbudówki, zjazd do garażu, tarasy i balkony.

Co to jest powierzchnia netto budynku?

Podstawowe parametry dotyczące obliczania powierzchni netto budynku zostały określone normą PN-ISO 9836:1997. Jako powierzchnię netto rozumie się tutaj powierzchnię, która została ogrodzona powierzchniami zamykającymi. Obliczenie musi być wykonane w stanie wykończonym. Dokonuje się go na poziomie podłogi. Do powierzchni netto nie wlicza się:

• listew przypodłogowych;
• progów;
• otworów drzwiowych i okiennych;
• nisz w elementach zamykających.

Do powierzchni netto wliczają się wszystkie pomieszczenia znajdujące się w domu. Trzeba przy tym pamiętać o tym, że norma nie przewiduje dodawania do powierzchni netto tarasów, które zostały zaprojektowane na linii gruntu. Do powierzchni netto będą wliczane za to elementy, jakie można zdemontować, np. ścianki działowe.

autor: Iwona Czyżykowska