Przyłącze gazowe

 Jedną z najważniejszych kwestii jest przyłącze gazu ziemnego. Gaz do każdego budynku, w którym jest używany, doprowadzany jest przy pomocy rur polietylenowych, które biegną około metra pod ziemią. Przykrywane są one specjalną, żółtą folią, która ostrzega przed ich naruszeniem w czasie kopania. Dodatkowo takie rury powinny być zabezpieczone rurami osłonowymi. Rury biegną do skrzynki umieszczonej na ścianie budynku lub w odległości nie większej niż 10 m od niego. Skrzynka musi być wykonana z materiału ognioodpornego. Powinna być ustawiona w miejscu łatwo dostępnym, a przy tym zabezpieczona przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych.  Rury wychodzące na zewnątrz chronione są przez specjalne tuleje. W skrzynce powinien znajdować się również główny zawór (kurek) pozwalający na odcięcie dopływu gazu do całego budynku.

Z kolei wewnątrz budynku gaz rozprowadzany jest przy pomocy rur stalowych lub miedzianych. W poszczególnych pomieszczeniach, do budowy instalacji elektrycznej wykorzystuje się z reguły rury stalowe ze szwem lub bez, ale także rury miedziane lutowane twardym lutem. Są one często maskowane poprzez umieszczenie ich w ścianie pod tynkiem. Jeśli pomieszczenia nie są zamieszkałe rury mogą przebiegać na powierzchni ścian. Pamiętać także trzeba o tym, że instalacja gazowa musi przebiegać w znaczniej odległości od innych instalacji w pomieszczeniu: 60 cm od gniazd i iskrzących urządzeń, a także 10 cm od pionowych przewodów z wodą. Instalacja powinna biec ponad elektrycznymi puszkami.

Na uwadze trzeba mieć również to, że wszelkie urządzenia zasilane gazem należy trzymać z dala od materiałów łatwopalnych. A te, które posiadają otartą komorę spalania winny być ustawione jedynie w pomieszczeniach o dobrej wentylacji. Częstym, mogącym być tragicznym w skutkach, błędem jest zasłanianie kratek wentylacyjnych. Pod żadnym pozorem nie należy tego robić! Aby polepszyć wentylację należy często wietrzyć pomieszczenie i okresowo regulować palniki gazowe a także badać kanały spalinowe (wykonuje to osoba posiadająca tytuł mistrza kominiarstwa – takie kontrole powinny zlecać między innymi spółdzielnie mieszkaniowe lub inny podmiot będący administratorem domu wielorodzinnego, zaś właściciele domów jednorodzinnych powinni samodzielnie zadbać o zlecenie kontroli mistrzowi kominiarskiemu).

Bezpieczeństwo na pierwszym miejscu

Bezpieczeństwo instalacji gazowej podnoszą znacznie odpowiednie sprzęty montowane bezpośrednio na sieci gazowej lub w pomieszczeniu, w którym znajdują się konkretne urządzenia. Pozwalają one na szybkie wykrycie ulatniającego się gazu czy też pojawienie się czadu, nie bez powodu zwanego cichym zabójcą. Jeśli istnieje wysokie ryzyko wystąpienia wspomnianych czynników, warto zainstalować w pomieszczeniu urządzenie sygnalizująco-odcinające. Jednakże pamiętać należy, że tego typu urządzenia nie mogą być zamontowane w taki sposób, by odcinać dopływa gazu do budynku wielorodzinnego. W takich domach urządzenie musi być zamontowane, w każdym z wydzielonych lokali osobno.

Bardzo ważna jest również szczelność instalacji gazowej. Dlatego też nie wolno samodzielnie wykonywać jakichkolwiek przeróbek w instalacji. Bezpieczeństwo sieci gazowej zapewni nam również:

• montowanie bezpiecznych i atestowanych urządzeń (certyfikat „B” jeśli urządzenie było wyprodukowane przed 1 maja 2004 r., lub „CE” jeśli było wyprodukowane po wspomnianej dacie);
• zlecenie montażu urządzeń fachowcowi;
• kontrolowanie urządzeń gazowych;
• używanie urządzeń gazowych zgodnie z ich przeznaczeniem.

Jeśli zauważymy jakieś nieprawidłowości lub coś nas zaniepokoi warto wezwać Pogotowie Gazowe dzwoniąc pod zintegrowany numer alarmowy 112 lub 992.