Ściany jednowarstwowe – najważniejsze informacje

Z uwagi na to, że ściany tego rodzaju nie są ocieplane, muszą być wykonane z materiału dobrze izolującego ciepło. Najczęściej wykonuje się je z ceramiki poryzowanej – pustaków o grubości od 40 do 50 cm, a także betonu komórkowego o grubości do 40 cm. Można też wykonywać je z bloczków modułowych, których grubość waha się od 30 do 36 cm. Do stawiania stron używa się najczęściej zapraw klejowych cienkowarstwowych lub ciepłochronnych. Ściany jednowarstwowe wykańcza się najczęściej tynkiem tradycyjnym.

Do głównych zalet tego rodzaju ścian zalicza się przede wszystkim:

- szybkość stawiania;

- duży wybór materiałów, z jakich stawiane są ściany;

- nie wymagają ocieplenia;

Jako wady ścian jednowarstwowych wymienia się przede wszystkim:

- konieczność wykonania szerszych fundamentów;

- do ich wykonania najczęściej potrzeba zatrudnić specjalistów, gdyż stawianie ścian jednowarstwowych wymaga doświadczenia i precyzji, dodatkowym utrudnieniem jest to, że niektóre materiały wykorzystywane do stawiania tego rodzaju ścian są dość kruche;

- przy nieumiejętnym wykonaniu ocieplenia nadproży i wieńców mogą powstać mostki termiczne.

Ściany dwuwarstwowe – co trzeba o nich wiedzieć?

Ściany te, jak sama nazwa wskazuje, składają się z dwóch warstw – nośnej oraz ocieplenia. Stawia się je praktycznie z każdego dostępnego materiału. Najczęściej wykorzystuje się ceramikę zwykłą i poryzowaną, a także bloczki keramzytobetonu oraz silikatów. Główna warstwa nośna musi mieć grubość od 15 do 30 cm. Warstwa izolacyjna powinna mieć grubość od 12 do 20 cm. To właśnie od grubości warstwy izolacyjnej zależy współczynnik przepuszczalności ciepła.

Ściana dwuwarstwowa może  być ocieplona na jeden z dwóch sposobów – z wykorzystaniem metody mokrej (montaż płyt styropianowych na zaprawę klejową) lub suchej (przy pomocy wełny ociepleniowej).

Zalety ścian dwuwarstwowych to:

- prosta  konstrukcja;

- dobry współczynnik przepuszczalności ciepła;

- dobra ciepłochłonność na całej powierzchni ściany;

- mniejsze ryzyko powstania mostków termicznych niż przy ścianach jednowarstwowych;

- możliwość wykonania węższych fundamentów;

- łatwe docieplanie dodatkowych elementów.

Jako główne wady tego rodzaju ścian wymienia się przede wszystkim to, że stawianie tego rodzaju ścian jest bardziej czasochłonne, gdyż wymaga wykonania spoin pionowych i poziomych.

Ściana trójwarstwowa – jakie są jej wady i zalety?

Ściany trójwarstwowe wymagają najwięcej pracy oraz czasu. Ściany tego rodzaju składają się z warstwy nośnej, izolacji termicznej oraz tynku cementowo-wapiennego. Do izolacji ścian trójwarstwowych stosuje się najczęściej płyty styropianowe. Wełna mineralna jest również stosowana, ale o wiele rzadziej, z uwagi na to, że jest to bardziej czasochłonne i wymaga większej precyzji oraz doświadczenia.

Ściana nośna w tym przypadku najczęściej wykonana jest z ceramiki zwykłej lub poryzowanej, cegieł kratówkowych lub modularnych a także bloków betonowych i silikatowych.

Największe zalety ścian trójwarstwowych to:

- nieograniczone możliwości wykończenia elewacji (duże walory estetyczne);

- dobre właściwości izolujące ciepło;

- dobra izolacja akustyczna;

- wysoka odporność na ogień;

- ściany budują dobry mikroklimat we wnętrzach.

Wady ścian trójwarstwowych to:

- konieczność zlecenia prac wyspecjalizowanej ekipie;

- dość wysokie koszty wykonania i materiałów.