Projektowanie obiektów inżynieryjnych i liniowych – najczęstsze błędy projektowe
Błędy projektowe mogą pojawić się w każdej dziedzinie budownictwa. Najczęściej mówimy o błędach, jakie mogą wystąpić w budownictwie jednorodzinnym i przemysłowym. Jednak również do projektów obiektów liniowych i inżynieryjnych mogą wkraść się błędy. Takie błędy mogą w przyszłości doprowadzić do nieszczęśliwych wypadków, które mogą narazić życie i zdrowie osób korzystających z tego rodzaju obiektów budowlanych. Jakie błędy pojawiają się najczęściej w projektach tego rodzaju? Czy można ich się ustrzec?
Czym są obiekty liniowe?
Obiekt liniowy to rodzaj obiektu budowlanego, dla którego charakterystycznym wyznacznikiem jest jego długość. Dokładne pojęcie obiektu linowego określone jest przez przepisy prawa budowlanego (art. 3 pkt 3a Ustawy z dnia 7 lipca 1994r.). Sprecyzowanie tej definicji miało na celu uściślenie przepisów dotyczących tej grupy obiektów i dostosowanie do nich procedur prawno-administracyjnych. Przepisy dokładnie określają, co może być uznane za obiekt liniowy. Do obiektów linowych ustawodawca zalicza przede wszystkim:
- wodociągi;
- drogi i zjazdy;
- linie kolejowe;
- gazociągi;
- kanały;
- kanalizacje kablowe;
- linie kablowe naziemne;
- wały przeciwpowodziowe;
- ciepłociągi;
- linie i trakcje elektroenergetyczne;
- rurociągi.
Co kryje się za pojęciem obiekt inżynieryjny?
Ustawodawca określa również, czym jest obiekt inżynieryjny. W tej kategorii obiektów budowlanych wymieniane są (Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 20 maja 2000 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie):
- obiekty mostowe;
- tunele;
- przepusty;
- konstrukcje oporowe.
Jakie błędy są popełniane najczęściej w przypadku projektowania obiektów liniowych i inżynieryjnych?
Z uwagi na to, że występuje wiele rodzajów obiektów inżynieryjnych i liniowych, równie wiele błędów można popełnić przy ich projektowaniu. Mimo że ustawodawca dokładnie określa normy, jakie muszą spełniać te obiekty, szczególnie związane z ruchem osobowym (drogi, mosty, przejazdy i tunele), czynnik ludzki sprawia, że do projektów może wkraść się poważny błąd.
Jako jeden z najczęstszych błędów wymienia się przede wszystkim niedostateczne dopasowanie projektu obiektów do warunków lokalizacji, w jakiej będą się znajdowały. Każdy projekt musi być zgodny z miejscowym planem zagospodarowanie przestrzennego, w którym uwzględnione są inne obiekty znajdujące się w danej lokalizacji, a także powinny być uwzględnione najbliższe inwestycje. Do błędów, które mogą wynikać ze złym zapoznaniem się z planem można zaliczyć np. w przypadku mostów czy tuneli wyznaczenie ich błędnej wysokości dla dróg, po których poruszają się samochody ciężarowe i tiry z wysokimi naczepami. To samo może dotyczyć mostów czy dróg przy obliczaniu maksymalnego tonażu pojazdów, które będą mogły się po nich poruszać.
Z tych błędów mogą wynikać kolejne, które mogą doprowadzić do tego, że obiekt nie będzie w pełni funkcjonalny, w krótkim czasie będzie wymagał napraw lub rozbiórki. Może także powstać zagrożenie dla zdrowia i życia osób korzystających z tych obiektów.
Przykładowo przy błędnie wyliczonym udźwigu mostu, projektant później może źle zaprojektować zabezpieczenia mostu oraz ich rozmieszczenie, co będzie powodowało ryzyko zawalanie się obiektu.
Kolejnym często popełnianym błędem jest zły dobór materiałów, z jakich będzie tworzony obiekt. Dla dróg i zjazdów należy wziąć pod uwagę przede wszystkim intensywność ruchu i rodzaj pojazdów, jakie będą się po niej poruszały. Dodatkowo w przypadku mostów koniecznym jest wybranie materiałów, jakie będą wytrzymywały wysokie obciążenia oraz będą odporne na warunki pogodowe – silne porywy wiatru, zmiany temperatur i wilgotność.
Przy obiektach takich jak gazociągi czy rurociągi częstym błędem jest również zły dobór materiałów, ale także błędne poprowadzenie linii tych instalacji. Instalacje gazociągowe i wodociągowe muszą być położone na określonej wysokości – zbyt płytko osadzone mogą zostać łatwo uszkodzone w przypadku odsłonięcia wierzchniej warstwy gruntu. Z kolei zbyt głębokie osadzenie może powodować utrudnienia w przyszłych naprawach i pracach konserwacyjnych.
autor: Iwona Czyżykowska
Zaloguj się
Załóż konto
Przypomnij hasło
Na podany adres e-mail zostanie wysłana instrukcja zmiany hasła