Najczęściej spotykamy takie, ze skośnymi połaciami dachu, schodzącymi aż do ścianki kolankowej. Buduje się ją specjalnie, by podnieść dach i zwiększyć walory użytkowe powierzchni poddasza. Zazwyczaj, ścianka kolankowa ma od 80 do 110 cm. Bywają też takie poddasza, gdzie ścianki kolankowej nie ma wcale, a płaszczyzna dachu schodzi ukośnie do samej posadzki.

Stałym elementem poddaszy są widoczne fragmenty więźby dachowej. Jeśli są drewniane, w miarę dobrze się prezentujące, nie zniszczone, warto pozostawić je w oryginalnym stanie albo odświeżyć, przeszlifować, zaimpregnować i polakierować. W przypadku bardziej zniszczonych można obudować je płytą kartonowo gipsową na stelażu metalowym, pamiętając o odsunięciu zabudowy o kilka centymetrów, a by drewno mogło „oddychać” i nie zawilgotniało.

Zagospodarowanie powierzchni poddasza powinno być dokładnie przemyślane. Zbyt duża ilość planowanych pomieszczeń, zbyt liczne ścianki działowe, mogą sprawić, że przytulność stworzona przez pochyłe ściany może zamienić się w dokuczliwą ciasnotę. W miarę możliwości powinniśmy zostawić jak najwięcej otwartej przestrzeni. Wyodrębnienie pomieszczeń, może też utrudniać niewielka ilość okien na poddaszu. Owszem można wstawić w płaszczyznę dachu nowe okna, na przykład połaciowe,  jednak znacznie podwyższy to koszt zagospodarowania poddasza.

 Trudność w praktycznym zaaranżowaniu poddasza,  może sprawiać umiejętne zaplanowanie rozmieszczenia mebli, tak, by wykorzystać miejsca o pełnej wysokości na komunikację, a niższe na przechowywanie. Trzeba także, wziąć pod uwagę istniejące okna i uwzględnić je w planie zagospodarowania. Pomieszczenia przeznaczone na pobyt dzienny: salon, kuchnia, pokoje dla dzieci wymagają większej ilości naturalnego światła niż sypialnia i łazienka.

Kolory ścian na poddaszu powinny być jasne, stonowane. Nie powinno się stosować ciemniejszego  koloru ścianki kolankowej , a stropu malować jaśniejszym kolorem. Obniży to optycznie pomieszczenie. Ściany, belki, kominy, strop, raczej powinny być w tym samym kolorze. Możemy wyróżnić tapetą lub innym kolorem jeden wybrany fragment ściany np. w sypialni za wezgłowiem łóżka. Na poddaszu jest jednak tyle różnych zakamarków, załamań, że lepiej nie przesadzić z kolorami i fakturami, by nie spowodować wizualnego chaosu.  

 Starannie należy przemyśleć projekt oświetlenia. Zlokalizowane centralnie górne oświetlenie może nie wystarczyć.  Zaplanujmy dodatkowe źródła światła, kinkiety, lampy stojące czy reflektorki  w miejscach zacienionych,  gdzie nie dociera światło z górnej lampy.

 Aby wykorzystać wszelkie wnęki i załamania ścian, meble do przechowywania, powinny być wbudowane, wykonane na wymiar. Wykorzystajmy najniższe miejsca na przechowywanie, by przeznaczyć na inne cele miejsca o pełnej wysokości.

Łóżka stawiajmy przy wysokiej ścianie, tak by nogi leżącej osoby były skierowane w stronę skosu. Nie będzie przeszkadzać w odpoczynku wrażenie przytłoczenia zbyt niskim stropem.

 Przy urządzaniu poddasza postarajmy się nie zastawiać go zbyt duża ilością dekoracji, bibelotów, wolno stojących przedmiotów. Sprawi to wrażenie przeładowania. Poddasze samo w sobie ma wystarczającą ilość elementów skupiających uwagę i ozdobnych.

I pamiętajmy że :

 „Doskonałość osiąga się nie wtedy, kiedy nie można już nic dodać, ale gdy nie można już nic ująć” (Antoine de Saint-Exupery)

autor: Maja Przyczyna