Do stworzenie instalacji wodnej (zarówno do wody ciepłej jak i zimnej) stosuje się rury wykonane z trzech materiałów: stali, miedzi i tworzywa sztucznego. Jeszcze do niedawna najpowszechniej stosowane były rury stalowe, jednakże obecnie odchodzi się od nich. O wiele częściej używa się miedzi lub tworzyw sztucznych z uwagi na to, że są one znacznie bardziej odporne na korozje czy zarastanie kamieniem. Ich dużą zaletą jest też to, że instalacje z nich tworzone wykonuje się o wiele szybciej i prościej niż te ze stali.

Rury stalowe

Jak to zostało wspomniane były one do niedawna najczęściej wykorzystywane do tworzenia instalacji wodnych. Cechuje je duża wytrzymałość mechaniczna i odporność na wysokie temperatury. W instalacjach z wykorzystaniem tego rodzaju rur nie ma konieczności gęstego rozmieszczania punktów mocowania. Rury te jednak mają wiele wad – są ciężkie i mało odporne na korozję. Z uwagi na to, że stal dobrze przewodzi ciepło, woda płynąca przez tego typu rury szybko stygnie. Jednocześnie dobrze przenosi dźwięk, co może wiązać się z dość dużym hałasem w czasie użytkowania sieci wodnej. Ponadto, z uwagi na to, że stal ma chropowatą powierzchnie istnieje duże ryzyko powstania osadów, a co za tym idzie zwężenia jej przekroju. Do instalacji grzewczej stosuje się rury ze stali czarnej (nie są one zabezpieczone przed korozją), zaś do użytkowej ocynkowane (tzw. stal biała). Rur ocynkowanych nie stosuje się do instalacji grzewczych z uwagi na ich niską wytrzymałość na wysokie temperatury. Z uwagi na korozję i osad awarie w takiej instalacji mogą pojawić się już po kilku latach, zaś całkowita wymiana może okazać się konieczna po 10 latach użytkowania.

Rury miedziane

Rury miedziane o wiele lepiej nadają się do wykonana instalacji wodnej, niż stalowe. Miedź jest odporna na wysoką temperaturę, a także ciśnienie wody. Co istotne nie ulega starzeniu. Nie osadza się w nich osad, przez co mogą mieć o wiele mniejszą średnicę niż rury stalowe. Tego typu instalacje można umieszczać pod tynkiem. W rurach miedzianych nie dochodzi do dyfuzji (przenikania) tlenu. Ich montaż jest niezwykle prosty i zajmuje niewiele czasu. Miedź ma także właściwości hamujące rozwój bakterii i glonów, które mogą występować w rurach z tworzyw sztucznych. Jednak rury miedziane mają niską odporność na zarysowania. Warto podkreślić, że rury wykonane z miedzi mogą korodować przy miękkiej wodzie, stąd też ograniczona stosowanie instalacji miedzianych na terenach południowych w naszym kraju. Korozję na tego typu rurach wywołać może także wmontowanie baterii z aluminium lub stali ocynkowanej.

Tworzywa sztuczne

W tego typu rurach nie występuje korozja, nie gromadzą się również osady. Tłumią one wibracje i szumy mogące powstać w czasie korzystania z instalacji wodnej. Rury te są obojętne chemicznie, co oznacza, że nie wchodzą w reakcję z wodą, nie zmieniają jej smaku ani zapachu. Są one lekkie i zarazem proste w montażu. Ich podstawową wadą jest wcześniej wspomniane przenikanie tlenu przez ścianki rury. Sytuacja ta nie ma bezpośredniego wpływu na stan rur, jednakże może wpłynąć niekorzystnie na urządzenia, które zostały podłączone do instalacji. Rury wykonane z tworzyw sztucznych pod wpływem wysokiej temperatury mogą ulec odkształceniu, dlatego też potrzebują dobrego mocowania. W większości przypadków rury te nie chronią przed rozwojem w wodzie bakterii i glonów.