Czym jest nadproże?

Pod pojęciem nadproże najczęściej rozumie się płaski element konstrukcyjny, który ma wzmocnić konstrukcję budynku w miejscach takich jak otwory okienne czy drzwiowe (zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne). Jak to zostało wyżej wspomniane, niekiedy nadproża stosowane są również w przypadku stawiania ścian działowych lub ich „otwierania” np. w przypadku wykuwania częściowego otworu przy kuchni, który będzie pełnił funkcję „okna” i bufetu w jednym.

Nadproże ma najczęściej postać belki – może być wykonane z drewna, stali, betonu lub żelbetu. Można dostać elementy gotowe lub przygotować je samodzielnie.

Czy można wykonać nadproże z cegły klinkierowej?

Nadproża najczęściej wykonywane są z jednego, mocnego elementu – najczęściej w formie belek. Jednak w niektórych przypadkach można zdecydować się na wykonanie nadproża z cegły klinkierowejpełnej. Na taki krok można zdecydować się przede wszystkim w sytuacji, gdy otwór okienny lub drzwiowy jest mniejszy niż standardowy. Z reguły zaleca się tworzenie nadproża z cegły, gdy rozpiętość otworu nie będzie przekraczała 2,25 m, a ściana, na jakiej znajduje się otwór nie jest wysoka. Nadproża z cegieł najczęściej wykonywane są w przypadku, gdy otwór będzie miał wykończenie łukowe.

Nadproża z cegieł klinkierowych wykonywane są często także w przypadku ścian trójwarstwowych, które są wykańczane właśnie cegłą klinkierową. Takie nadproże może być także elementem dekoracyjnym dla ściany wykończonej w inny sposób. Jeżeli to ma być element dekoracyjny należy pamiętać, że na zewnątrz nie mogą być widoczne elementy zbrojenia cegieł.

W jaki sposób wykonuje się nadproża z cegieł – jak zbroi się takie nadproża?

W większości przypadków, przy tworzeniu nadproża z cegieł stosuje się zbrojenie spoinowe, gdyż jak to zostało wspomniane, tego rodzaju nadproże musi wyglądać estetycznie, ze względu na dekoracyjną funkcję. Tego rodzaju zbrojenie jest dokładnie schowane w zaprawie, którą umieszcza się pomiędzy warstwami cegieł. W przypadku poziomych nadproży na podporze muruje się cegły na płasko. W co drugiej spoinie umieszczane są druty zbrojeniowe (najczęściej mają one średnicę od 3 do 5 mm). Drut gnie się na kształt litery U. Są to tak zwane strzemiona. Wzdłuż nadproża układane są pręty o średnicy od 6 do 8 mm. Na tych drutach zaginane są końce strzemion. Na tak przygotowane zbrojenie nakłada się spoinę i muruje kolejne warstwy przygotowywanej ściany. Dokładne rozmieszczenie zbrojenia oraz jego ilości powinien ustalić architekt, który projektuje dom lub konstruktor odpowiedzialny za jego budowę.

Gdy nadproże tego wymaga, zbrojenie może być wykonane jeszcze w dwóch – trzech kolejnych warstwach cegieł. Dodatkowo przy dużej rozpiętości nadproża można zastosować stelaż przygotowany z siatki wykonanej z prętów, na którym układa się cegły.

W miejscach narażonych na duże obciążenia można zastosować nieco inne zbrojenie w postaci dwuteowników, czyli dwóch cienkich stalowych belek, które również można ukryć pomiędzy dwoma warstwami cegieł. Przy tego rodzaju nadprożach, dodatkowo wzmocnionych siatką ocynkowaną, otwór okienny lub drzwiowy będzie mógł być dużo większy – nawet może przekroczyć 2,5 m (oczywiście, jeśli projekt domu będzie umożliwiał wykonanie takich otworów).

Tak wzmocnione nadproża wykonywane są najczęściej w ścianach nośnych i elewacyjnych. Można je zastosować także przy oknach balkonowych oraz nad bramami garażowymi. Jest to o tyle praktyczne, że przy takim zbrojeniu nie jest wymagane dodatkowe wykonywanie podpór czy deskowania, dzięki czemu praca idzie o wiele sprawniej. Dzięki mniejszemu nakładowi pracy i materiałów są one też stosunkowo tańsze niż w przypadku wykorzystania wyżej wymienionego sposobu.

autor: Iwona Czyżykowska